Soms bevrijdt God je uit een situatie om je vervolgens de woestijn in te leiden.

Toen ik jaren geleden in een hele moeilijke en spannende situatie zat, gebeurde er iets, waarin ik Gods hand herkende. En ik wist dat, wanneer ik Zijn hand aan zou pakken, mijn hele leven op de kop zou komen te staan. Maar ik wist ook; als ik het niet doe dan blijf ik in deze situatie zitten waaraan ik onderdoor dreig te gaan.

Dus ik koos ervoor om Gods hand vast te pakken en ik vroeg God er dan alsjeblieft voor te zorgen dat het goed zou komen.

Afhankelijk van Hem
En goed komen zal het, maar in de afgelopen jaren heb ik geregeld de nasleep van mijn keuze om Gods bevrijdende hand vast te pakken ervaren. En dat bracht spannende momenten met zich mee. Ik moest leren om daarin op God te blijven vertrouwen en me afhankelijk te weten van Hem.

Net zoals het volk Israël die uit Egypte werd bevrijd. Ze hadden iemand als Mozes nodig die hen hielp om telkens weer te stoppen met klagen en God te blijven gehoorzamen en te blijven vertrouwen. Ze hadden Mozes nodig die na zoveel meegemaakt te hebben met God een rotsvast vertrouwen in Hem had ontwikkeld.

Vertrouwen groeit door ervaring
Dat vertrouwen was er bij Mozes ook niet zo maar gekomen. Mozes was niet zo jong meer. Hij was al 80 jaar toen God hem naar de Farao stuurde om Zijn volk te bevrijden. Hij had al een schatkist vol levenservaringen en toch twijfelde hij of hij wel geschikt was om naar de Farao te gaan. Maar God vond Hem er klaar voor en deed een groot werk door Hem heen.

Het volk klaagde op de momenten dat ze het moeilijk kregen in de woestijn en dacht zelfs dat het beter was geweest als ze in Egypte waren gebleven. Het was Mozes die ze bleef wijzen op God en bleef vertrouwen dat God ze hier doorheen zou leiden. Ze hadden een missie. God zou ze naar het beloofde land brengen en op die belofte mochten ze blijven vertrouwen.

Zo maken jij en ik ook een reis. En misschien lijkt het voor jou soms ook wel een reis door de woestijn en ben je teleurgesteld geraakt in God. Waarom gebeuren er bepaalde dingen in jouw leven? Waarom staat God ze toe?

Leidt God ons de storm in?
Je kent vast ook wel het verhaal over de storm op het meer. Jezus stuurt Zijn discipelen alvast het meer op voor zich uit. Zelf zondert Hij zich af om te bidden.

Er staat dat Jezus hen dwingt om alvast voor Hem uit te gaan. Misschien hadden de discipelen er helemaal niet zo’n zin in. Zouden ze het ongunstige weer aan hebben zien komen? Jezus weet dat natuurlijk dan ook! En toch stuurt Hij ze met de boot het slechte weer in. En ja dan komen ze in nood. Ze hebben tegenwind en last van de golven.

Zou dat in ons leven ook zo kunnen zijn? Dat we ons door God laten leiden, en dat we dan recht een storm invaren? Wat kunnen we mopperen en klagen als we er in zitten. En het is ook vaak niet makkelijk!

Nood leert bidden
Dan kunnen we roepen om God, om Jezus. Als we in nood zitten hebben we Zijn hulp nodig. Dat zullen de discipelen ook gedaan hebben. En dan komt Jezus daar aangewandeld over het water. Maar ze herkennen Hem niet en raken in paniek. Want het lijkt wel een spook!

Herkennen wij Hem als Hij naar ons toe komt? Ziet Hij er uit zoals we verwachten? Of willen we ook een bewijs net als Petrus. Hij wil dat Jezus zich bewijst door Hem ook uit te nodigen het water op.

Het is Jezus die de golven de baas is,
niet Petrus of jij en ik.

De zee is veel te wild voor Petrus en hij laat zich erdoor intimideren. Het is Jezus die de golven de baas is, niet hij. Jezus steekt Zijn hand naar hem uit en pakt hem vast. En pas als ze samen de boot in stappen wordt de zee weer rustig. Kon dat nou niet wat eerder?

Pak Gods hand en blijf vertrouwen
Het brengt me weer terug naar die spannende situatie van jaren terug, waar God me uit bevrijdde door Zijn hand naar me uit te steken. Terwijl het mijn eigen keuzes waren geweest die me in de benarde situatie waarin ik zat, hadden gebracht. Keuzes die ik zonder Hem had willen maken. En toch redde Hij me eruit. Net als Petrus, die zelf op het idee was gekomen om op het water te willen lopen.

Zou ik dan nu ook niet op Hem blijven vertrouwen, dat Hij het is die de storm de baas is? Wanneer Hij het tijd vindt, zal de storm moeten zwijgen.

Ervaar jij in je leven ook stormen en wil je tips om midden in deze stormen je verbonden te kunnen voelen met God? Download dan mijn gratis e-book. 

 

 

 

 

Als je alle gedachten die je over jezelf hebt eens op zou schrijven en bestuderen, hoeveel veroordeling zou daar dan in zitten?

Misschien vind jij jezelf te gevoelig, te verlegen, teveel een flapuit, te dik, te langzaam, te egoïstisch of wat dan ook. Er zijn altijd wel delen van onszelf te vinden waarin we onszelf niet volledig kunnen omarmen of waarin we onszelf zien falen. Ja ik ook hoor!

En ja, we falen ook en we zijn niet perfect! Niet? Nee niemand van ons. Ook jij niet, maar ook ik niet.

Verbeteren
En toch werken we daaraan. We verbeteren onszelf en nemen onszelf voor het anders te doen.  Om vervolgens niet te doen wat we onszelf hebben voorgenomen, of het niet vol te houden. Net zoals Paulus dat beschrijft in Romeinen 7 vers 15.

‘En ik begrijp zelf niet wat ik aan het doen ben.
Want ik doe niet wat ik zou willen doen.
Maar  ik doe juist dat wat ik niet wil doen omdat het slecht is.’

Strijd
En dan volgt er een stuk waarin Paulus zijn strijd beschrijft van het kwaad wat in hem zit en hem gevangen houdt. Hoewel hij heel graag God wil gehoorzamen en wil doen wat goed is, gebeurt het toch vaak dat hij het kwaad gehoorzaamt. Herkenbaar?

Daar kun je soms moedeloos van worden. En vanuit die moedeloosheid kun je streng worden voor jezelf en het weer opnieuw proberen. Keer op keer, totdat je het opgeeft en jezelf ook daar om veroordeelt. Geen ruggengraat! Of; wat slap!

Bijvoorbeeld als we onszelf voornemen om meer stille tijd te nemen waarin we God zoeken en bijbel lezen. Vol goede moed begin je eraan. Maar al gauw sla je eens een keertje over, of vergeet je het weer.

Schuld schept afstand.
Vanaf het moment dat jij je hierover schuldig begint te voelen, voel jij je minder verbonden met God. Je kunt het idee hebben dat het tussen jou en God in komt te staan. Je veroordeelt jezelf erom en misschien geloof je ergens ook wel dat God jou daarover veroordeelt.

Paulus ervaart die strijd tussen het goede willen doen, maar toch het kwade doen ook in Romeinen 7. Maar in Romeinen 8 begint hij met;

‘Maar als je bij Jezus Christus hoort, word je niet meer veroordeeld.’

Dus Paulus kent ook die strijd, waarin hij faalt en zichzelf veroordeelt. En hij komt uit bij Jezus Christus. In een andere vertaling staat er; als je in Jezus Christus bent. Als je in Hem bent is er geen veroordeling! Dat is de sleutel. Dat is het antwoord.

Ben jij in Jezus Christus? Jezus zelf zegt daarover in Johannes 15 vers 4.

‘Ik blijf in jullie. Blijf nu ook in Mij.
Als een tak niet aan de wijnstruik  blijft vastzitten,
kunnen er geen vruchten aan groeien.
Zo kan er ook geen vrucht aan jullie groeien,
als jullie niet in Mij blijven.’

Je mag stoppen met jouw strijd om alles zo goed mogelijk te willen doen. Je hoeft niet te streven naar perfectie en continu bezig te zijn met jezelf te verbeteren. Er is maar 1 ding waarvan het er echt op aan komt, dat je daar naar streeft. Namelijk zorgen dat je in Jezus Christus bent. Focus daarop! Dan zullen de vruchten vanzelf komen. Daar hoef je dan niet zelf zo voor te worstelen. Worstel juist om in Hem te zijn en te blijven. Laat dat je worsteling zijn en de rest geeft Hij jou!

Dan ga je ook ontdekken dat je niet veroordeeld wordt, maar dat je geliefd bent en met open armen wordt ontvangen. Je zult merken dat Zijn genade genoeg is voor jou!

Blijf in Mij.
Kies vandaag opnieuw ervoor om Jezus Christus te aanvaarden als jouw redder en verlosser. Laat tot je doordringen, dat je zonder Hem niks kunt doen. En dat je vanaf nu vanuit Zijn genade voor jou zult wandelen. Kies ervoor om dichter naar Hem toe te groeien en Hem nog beter te leren kennen en de dingen te doen die daar voor nodig zijn. Maak dat prioriteit in jouw leven, zodat Zijn woorden in jou zullen leven.

Wil je meer tips over hoe je kunt leven in verbondenheid met God? Download dan mijn gratis e-book in de link hieronder.

E-book met 10 tips die je helpen om Gods nabijheid meer te ervaren in jouw leven. 

 

 

 

Vorige week was ik weer eens even bij familie. Ze wonen wat verder weg en ik haalde 2 van onze kinderen op die er even uit logeren waren geweest. Ineens realiseerde ik het me echt. Wat zien we elkaar al lange tijd maar weinig! Al die momenten van verjaardagen en andere bezoekjes, gaan sinds corona (in andere vorm) voorbij. En inmiddels zijn we alweer een jaar verder.

Gemaakt voor relatie.
Maar niet alleen familie zien we minder. Ook alle andere contacten zijn veel minder. Minder kerkbezoeken, minder verjaardagen, minder koffiemomentjes, periodes zonder school, periodes van thuiswerken… Van alle kanten is er gesnoeid in onze contacten. En dat doet wat met je! Ook al realiseren we ons dat niet altijd.

Als mens ben je niet gemaakt om in isolement te leven. Maar juist om in relatie te leven met anderen. En hoe ikzelf ook gesteld kan zijn op mijn kostbare momentjes alleen en met God; er komt altijd weer een moment waarop ik weer blij ben mensen om me heen te hebben.

Nou heb ik het geluk samen te leven met een man en 3 kinderen en word ik elke dag overladen met knuffels. Maar ook ik was even onderste boven vanmorgen toen een vriendin van me mijn keuken binnen viel en me spontaan omhelsde. Ze was dankbaar voor een stukje dat ik had geschreven waar ze wat aan had gehad en kwam me even haar waardering brengen. Iets wat ooit heel gewoon was, was ineens uitzonderlijk geworden.

Het diepste van jezelf met een ander delen.
Even een moment van emotie, even een moment van delen wat er in je ziel omgaat. Ik vond het mooi en het trof me. Dat is wat we als mensen ook nodig hebben. Een knuffel, een blijk van waardering, mensen bij wie het voor jou veilig is om je diepste gedachten en gevoelens te delen. Even juist geen afstand, maar op alle vlakken dichtbij.

Daar laden we van op, daar kunnen we op verder. En God weet dat. God weet dat we Hem nodig hebben, maar ook dat we mensen om ons heen nodig hebben. Maar hebben wij het zelf altijd voldoende door?

Hoe eenzaam ben jij?
Hoe zit dat met jou? Hoeveel contacten heb je op dit moment? En wat haal je uit die contacten? Waar heb jij behoefte aan? En waar hebben de mensen om jou heen behoefte aan? Voel jij je wel eens eenzaam?

Want juist als jij je eenzaam voelt, kan het zijn dat je jezelf vanuit dat gevoel van eenzaamheid nog meer gaat isoleren. Dat je mensen en God op een afstand houdt, doordat jij jezelf zo eenzaam voelt. Misschien wel met de gedachte dat niemand op jou zit te wachten, nu jij met een dergelijk gevoel rond loopt. En zo kan je jouw eenzaamheid in stand houden.

Misschien vecht je wel tegen het gevoel van eenzaamheid door het zoveel mogelijk te negeren en afleiding te zoeken. Maar juist door zo te vechten tegen je gevoel, wordt je nog meer eenzaam. Je bent dan niet in contact met jezelf en dan kun je ook niet echt in contact zijn met de mensen die je nu nog wel ziet.

Contact maken met hoe het met jou gaat!
Ook God kun je op een afstand gaan ervaren als je niet in contact bent met wat je werkelijk voelt en ervaart. Dus ik wil je aanmoedigen, om contact te maken met jou! Hoe gaat het eigenlijk echt met je en wat ervaar je op dit moment? Hoe vaak sta jij daar echt bij stil?

Deel jouw binnenkant met anderen.
En hoeveel gebruik maak jij eigenlijk van de manieren waarop je mensen nog wel kunt ontmoeten? Het helpt om mensen op te zoeken bij wie je kunt delen hoe jij je voelt. Dat kan misschien spannend zijn. Je kunt bang zijn dat mensen niet zitten te wachten op hoe het echt met jou gaat. Of misschien wil je de ander daar niet mee belasten. Maar het kan de ander juist ook uitnodigen, om ook iets te delen van haar binnenkant.

Dus kom uit dat isolement, en verbind je met anderen en met God, zodat de cirkel van eenzaamheid weer doorbroken wordt.

Vind je het lastig om in contact te komen met jouw eenzaamheid en daarmee ook met anderen en met God? En zou je daar wat extra hulp bij kunnen gebruiken? Dan is mijn 1 op 1 traject ‘Wandelend naar een sterke band met Jezus’ iets voor jou.